Guatemala - Flores

Voorts van fijn San Ignacio, onder de schaduw van Guatemala, naar het goede land zelf. Een regenbui waait over een onze dagboeken zijn met de nodige tegenzin weer helemaal up to date. 

In de bus naar Flores spreken we Mormonen en mensen die vragen waar we heen gaan. Geen problemen bij de grensovergang. Wel problemen bij de pinautomaten. Alle. We drijven onze tuc-tuc taxichauffeur tot stille wanhoop, maar uiteindelijk vinden we een pinautomatic die ons de begeerde Quetzals levert. Een fonkelnieuw, Amerikaans, winkelknooppunt ergens buiten Flores. Een klein, bloedheet, backpackersdorpje. Het kleine eiland Flores is het via een brug verbonden me het vasteland (El Peten), waar zich tot ons grote blijdschap zelfs een heuse Burger King bevindt. Een filiaal uit het stenen tijdperk, maar toch. Nog een pinautomaat die het doet. Hoera. Zonder geld lukt het niet.

We maken een tochtje over het meer, beklimmen een uitkijktoren, zweten emmers, genieten van Guatemala, eten fijne pasta en laten onze kleren wassen. De eerse souvenirs: een maya-shirt van katoen, en een hoed, zodat we geen afgrijselijke zonnesteek oplopen. Op de muur van onze slaapkamer bevindt zich een Maya-man. We uploaden onze foto's met het antieke internet.

Morgen, o hoogtepunt, naar Tikal. Om kwart voor twee 's ochtends eruit om de zon te zien opkomen over de Mayatempels. De vogels en de wilde beesten. Voor een appel en een ei, dat ook nog. Extra notitie: het water van onze douche is ijskoud. Nog een malariapil voor het slapen gaan.